Maluti

Zo als het in het buitenleven gaat...vroeg te bedde en vroeg weer op. Vandaag gaan we een tourtje maken. Met een 4x4 wagen met chauffeur de bergen in. Naar lesotho over de Sanipass. Een tocht die we met de fiësta hadden willen doen tot we erachter kwamen dat het slechts een zandweg betrof en alleen met bepaald soort 4 x 4 wagens bereden kan worden. Dan maar georganiseerd. .... Wij moesten ons om 900 uur 's ochtends melden in Underberg. Het dichtstbijzijnde geciviliseerde dorp vanuit onze cottage. Iets te laat weggegaan dus laag vliegend over de haarspeldbochten naar underberg. Kortom we kwamen al misselijk aan. How little did we know. Wij de 4x4 in met chauffeur colvin en een stel van het Franse eiland Réunion. Schijnt idyllisch te zijn, dus nieuwe vrienden zijn welkom. De 25 km naar de sanipass op 2874 m hoogte nam ongeveer 3 uur in beslag, een barre tocht over keien en zand... Veel bochten en valleien. Colvin deed net als rinaldo alles voor de foto momenten. Auto op de rand van rotsblok zetten was geen probleem een stukje lopen naar een afgrond ....en of ik op zon punt wilde staan voor de foto. Alles kan. De foto's volgen. Mijn wat verbeten blik heeft alles te maken met de onvriendelijke woorden die ik siste aangaande de mijns inziens gevaarlijke positie waar ik mij verkeerde.


Het gedeelte tussen de paspoort controle van zuid Afrika en de paspoortcontrole van Lesotho ( leverde weer 4 stempels op) is een niemandsland van 8 km waarin geen van beide landen zich over de status van het wegdek bekommert. Dat maakt zon tocht spannender. Lesotho is een onafhankelijk koninkrijk. Bestaande uit een 75 % hoogland ( daar reden we dus heen) en 25 % laagland. Het hoogland wordt bevolkt door herders. Ik vond het masai krijgers. Maar net even anders. Lokale munteenheid is genaamd maluti net als de volksdrank, bier...hetgeen ook de naam maluti mee kreeg. Ik zelf vond het uiterst grappig. Maluti.. Maloti.. Voor een adhd was dat input voor een kwartier lang grappen. Colvin dacht daar wat anders over. Boven op de berg werden we voor de lunch nog even naar een touristtrap koeienstront herdershut gereden. Hierin kregen we de gelegenheid om angora mutsjes te kopen en onderzetters. Gelukkig tikte een groep belgische pensionado's de honours voor ons af. Voor zon 12 euro de stuk gingen de onderzetters van de hand. De zulu ging ons uitleg geven over de zulu gebruiken in de herdershut van de lesothi's. Bijzonder.. Maar leuke info.

Een Zulu mag meerdere vrouwen hebben. 1 vrouw kost 11 koeien, 2 vrouwen 22 etc. Heeft de vrouw een kind van een andere man dan gaat er 1 koe af. 2 kinderen 2 koeien etc. De Zulu gids hield het zelf bij een vrouw "One is enough trouble".. Waarbij de belgische pensionado heren instemmend knikte.. Dat ging ze geld kosten..

We kregen de gelegenheid om brood te proeven en iets van/uit de geit te drinken. We bedankte vriendelijk en gaven die ene beker door aan de belgen. Toen de toelichting gegeven werd over de wijze waarop de muren van de hut bijna dagelijks werden verstevigd met verse koeienstront, waar wij tegen aanleunde, greep rinaldo zonder toelichting zijn flesje desinfectant en deed een bijna volledige bodywash met het goedje. De zulu meneer viel zelfs even stil.

Na een lunch in de hoogste bar van Afrika werd het tijd voor de afdaling. Een zo niet lastigere tour dan naar boven. Te meer omdat na de lunch en de vele bochten met name het franse eiland reunion in de 4x4 misselijk werd. Dus wat stops ingelast. Ik was er wel klaar mee op de helft. Maar met zon 10 km per uur is geduld een schone zaak. Overigens qua uitzicht prachtig.

We reden vanuit Underberg met onze Fiesta weer terug maar de cottage na een lange dag. De lucht was zwart en het bliksemde hevig. Tot onze verbazing was het noodweer in de vallei waarin we vertoefde. Het had de hele dag geregend. Onze cottage stond gedeeltelijk blank en er was een rivier omheen ontstaan. Dat valt te overleven. Het ongedierte dat het meebracht was minder. Voor het slapen gaan zijn we nog achter een giga sprinkhaan aangegaan op onze slaapkamer. Slaap lekker!